Op naar verder herstel in Tarifa

Een paar weken geleden stond ik met m’n camper in Hearresyl in Friesland, nog altijd te overpeinzen of ik nu wel of niet de reis naar het Tarifa moest maken. De afgelopen maanden had ik nogal wat gedoe met mijn camper gehad. De korter versie: het dak was zo lek als een mandje, de binnenkant zat vol schimmel en daar reageerde mijn huid heftig op.

Herstellen in Tarifa

Toch zou naar het zuiden afreizen op dit moment het allerbeste zijn voor mijn verdere herstel. Het warme weer en het zoute water zijn zo helend voor mijn huid en mijn spieren, dat ik mezelf een groot cadeau geef daar een paar maanden te zijn. Anderzijds, met een lek dak en natuurlijk de onzekere situatie rondom covid-19 voelde het allemaal wat wiebelig.

In theorie zou ik direct kunnen vertrekken. Alles was geregeld en mijn omgeving rekende min of meer op mijn vertrek (…al weet iedereen inmiddels ook dat alle plannen binnen een dag weer kunnen veranderen 🤫). In Tarifa waren er een paar vrienden die me met open armen zouden ontvangen. Mijn hoofd dacht na, maar mijn hart wist het al…

De knop ging om: zaterdag zou ik vertrekken!

Nog altijd een lek dak

In een paar dagen tijd reed ik van Friesland naar Tarifa. Van het ene watersport gebied naar het andere. In Frankrijk reed ik een dag lang in de regen, waardoor ik erachter kwam dat mijn camper niet waterdicht is. Balen! Maar gelukkig ben ik in Spanje en is het weer goed. De eerste laag rubberseal ligt al op het dak. Nu maar kalmpjes aan verder onderzoeken hoe dat verdraaide water toch iedere keer weer binnen weet te komen.

Op blote voeten naar de oceaan

Ondertussen zit ik hier. In Tarifa. Op vijftig meter afstand van de oceaan. Sinds mijn vorige reis heb ik mezelf zo vaak op deze plek voorgesteld. Ik had zo’n intense behoefte om weer iedere ochtend op mijn blote voeten naar de zee te lopen en een paar baantjes te trekken. En waar ik de vorige keer nog niet veel meer kon dan alleen een beetje dobberen, daar kan ik nu toch echt al wat serieuze meters zwemmen.

Tarifa is mijn tweede thuis geworden. De sfeer is hier zo ontspannen en de contacten met mensen zo gemakkelijk. Het is maar een klein plaatsje, maar het zit bomvol volk wat hand in hand met de natuur leeft. Zodra de wind aantrekt, trekken de kite surfers naar buiten. Als de wind ligt, maar de golven dienen zich aan, zijn het de golfsurfers die zich melden. Als het windstil is en er zijn geen golven, dan worden er baantjes getrokken. En weer of geen weer: de wandelaars zijn er altijd.

En corona dan?

Ja, ook hier is corona. In vrij hoge getallen begreep ik zelfs: 348 op 100.000 mensen. Er wordt aangeraden om vanaf 250 op 100.000 mensen restricties in te voeren en vele provincies vragen nu de alarmfase aan. Andalusië schijnt erop tegen te zijn. Tsjah, wat te zeggen! Waar je ook zit, corona is er. Ik geniet hier zolang het kan van het leven zoals het zich aandient.

En ondertussen blijf ik elke dag kleine stapjes zetten in mijn herstel. Het camperleven ondersteund me daar nog altijd fantastisch bij. De simplistische manier van leven maakt dat mijn wereld klein is en ik de dagen kan inrichting zoals ik dat wil.

Never waiste a good crisis

De afgelopen twee jaar zijn intens geweest. Nadat ik in de camper stapte in de zomer van 2018 en huis en haard achter me liet, stortte ik behoorlijk in. Emotioneel en fysiek was de koek simpelweg op. Daar zat ik dan, in mijn eentje in een veel te grote camper met een heel leeg jaar voor me. Elke dag zette ik een klein stapje. De eerste stapjes voelde alsof ik grote stappen achteruit zette, alsof ik alleen maar slechter en zwakker werd.

Nu, twee jaar verder, stroomt er weer nieuwe energie door me heen.

Herstel gaat stap voor stap

Ik kan nog steeds niet zeggen dat ik er weer volledig ben en ik weet eigenlijk ook helemaal niet meer wat dat betekent. In ieder geval: ik zit in het zadel. En als ik terugkijk op de afgelopen twee jaar, dan ben ik juist op dat moment toen ik alles achter me liet in dat zadel terechtgekomen.

Ik kan nu zelfs zeggen dat uit de rit van de afgelopen iets moois is ontstaan! Want, mijn wens om de kennis en kunde die ik de afgelopen jaren heb opgedaan met een breder publiek te delen heb ik in de werkelijkheid gebracht. Daarom hier ik LaunchYou opgericht! Een platform waar ik alle concrete tips & trics samenbreng omtrent het transformatieproces wat ik doormaak.

Want het is natuurlijk leuk om er van alles over te lezen… maar wat als je zelf ook staat te popelen om stappen te zetten naar een leven met meer vrijheid? Een leven vanuit jouw ware kern? Misschien ook wel met droom om online te gaan verdienen…? 

Ik heb laatst de online cursus 'Locatie onafhankelijk werken' van Meetings in the Sun gevolgd, misschien is het ook wat voor jou! Of misschien ben je er net als mij wel toe aan om al je ideeën en energie te boosten! Ik ga binnenkort meedoen met de 'Helweek from Home'. Zie ik je daar?